Biblioteka w Kutnie - www.bibliokutno.pl

Anna Bolecka (ur. w 1951 r. w Warszawie) – polska powieściopisarka. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako redaktorka polskiej literatury współczesnej w wydawnictwie Czytelnik. Zadebiutowała w 1989 roku powieścią Leć do nieba, poświęconą wyobraźni i tożsamości dziecięcej. Następna książka Biały kamień (1994), poświęcona kresom geograficznym i mentalnym, rekonstruująca historię pradziadka autorki, przyniosła jej nagrodę im. Władysława Reymonta. Kolejna, Kochany Franz (1999), której bohaterami są postaci związane z Franzem Kafką – nagrodę PEN Clubu oraz tytuł Najlepszej książki Października 1999 Warszawskiej Premiery Literackiej.

Jest jedną z najchętniej tłumaczonych polskich pisarek. Jej powieści tłumaczone były na niemiecki, francuski, duński, holenderski i portugalski. Mieszka w Warszawie.

Dorobek literacki

Leć do nieba, Warszawa 1989

Biały kamień, Warszawa 1994

Kochany Franz, Warszawa 1999

Latawce (powieść dla młodzieży), Warszawa 2002

Concerto d´amore, Warszawa 2004

Uwiedzeni, Warszawa 2009 

Cadyk i dziewczyna, Warszawa 2012

Anna Janko (ur. w 1957 r. w Rybniku) – polska poetka, pisarka, felietonistka, krytyk literacki. Jako poetka debiutowała w 1977 roku. W 1980 r. otrzymała Nagrodę Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka, w 1993 Nagrodę Niezależnego Związku Pisarzy w Dreźnie. W 2001 r. była nominowana do Nagrody Literackiej Nike za tom poezji Świetlisty cudzoziemiec, a w 2008 r., za powieść Dziewczyna z zapałkami, do Nagrody Mediów Cogito oraz Europejskiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. W 2009 r. otrzymała nagrodę im. Reymonta. W 2012 r. jej powieść Pasja według św. Hanki, była nominowana do literackich nagród Gryfia i Nike. W 2013 r. otrzymała wyróżnienie w 20. edycji Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego za prozę dla dzieci Maciupek i Maleńtas czyli niezwykłe przygody w brzuchu mamy. W 2015 roku wydała książkę Mała zagłada – o tragedii wsi Sochy. Współpracowała z wrocławskim miesięcznikiem Odra, II programem Polskiego Radia, czasopismem Pani. Obecnie publikuje felietony w  Zwierciadle. Jest członkiem PEN-Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Warszawie. 

W 2007 r. odwiedziła Kutno, jako gość I Wrześniowych Haustów Poetyckich.

Dorobek literacki

Poezja:

     List do królika doświadczalnego, Gdańsk 1977;

     Wykluwa się staruszka, Gdańsk 1979;

     Diabłu świeca, Gdańsk 1980

     Koronki na rany, Gdańsk 1988

     Zabici czasem długo stoją, Wrocław 1995

     Świetlisty cudzoziemiec, Warszawa 2000

Proza:

     Dziewczyna z zapałkami, Warszawa 2007, Kraków 2009, 2010, 2012

     Pasja według św. Hanki, Kraków 2012 

     Maciupek i Maleńtas czyli niezwykłe przygody w brzuchu mamy (proza dla dzieci), Warszawa 2012

     Mała zagłada, Kraków 2015

Tomasz Jastrun (ur. w 1950 r. w Warszawie) – polski poeta, prozaik, eseista, reporter i krytyk literacki. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim.

W okresie PRL był związany z opozycją demokratyczną. W latach 1982 - 1988 redagował w drugim obiegu pismo literackie Wezwanie, od 1987 był członkiem redakcji Res Publiki. Opublikował w podziemiu m.in. tomik wierszy Biała łąka i reportaże. W 1983 otrzymał nagrodę Solidarności za poezję stanu wojennego, a w 1986 Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. W latach 1990–1994 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Sztokholmie oraz attaché kulturalnym w Szwecji. Był też stałym felietonistą paryskiej Kultury, gdzie publikował pod pseudonimami. Na łamach tego pisma rozpoczął serię felietonów Z ukosa, które kontynuował w Rzeczpospolitej i Newsweeku. Pracował w redakcji Tygodnika Kulturalnego, współpracował z Twoim Stylem oraz Zwierciadłem. W latach 1994–1995 prowadził telewizyjny program kulturalny Pegaz. W latach 2012–2013 był felietonistą tygodnika Wprost, następnie podjął współpracę z tygodnikiem Przegląd. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Warszawie.

Syn poetów Mieczysława Jastruna i Mieczysławy Buczkówny. 

Wybrane publikacje

Bez usprawiedliwienia, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978.

Promienie błędnego koła, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980.

Na skrzyżowaniu Azji i Europy, Niezależna Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1982 lub 1983.

Biała łąka, Biblioteka Tygodnika Wojennego, Warszawa 1983.

Czas pamięci i zapomnienia, Przedświt, Warszawa 1985.

Węzeł Polski, Znak, Kraków 1988.

Obok siebie, Czytelnik, Warszawa 1989 (proza).

Miłość – niemiłość, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1999.

Rzeka podziemna, Jacek Santorski and Co., Warszawa 2005 (powieść).

Tylko czułość idzie do nieba, Iskry, Warszawa 2003.

Gorący lód, Jacek Santorski and Co., Warszawa 2003 (opowiadania).

Gra wstępna, Jacek Santorski and Co., Warszawa 2003 (felietony).

Powitania i pożegnania, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2007

Jakby nigdy nic, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2010.