DZIEŃ KUTNOWSKI XXIX WARSZAWSKIEJ JESIENI POEZJI
Dzień Kutnowski XXIX Warszawskiej Jesieni Poezji był powrotem do tradycji spotkań z poetami z zagranicy, zapraszanymi przez Związek Literatów Polskich do Warszawy, na kilkudniową imprezę, integrującą środowiska literackie całego świata i będącą okazją - czasem jedyną - do spotkań z polskimi czytelnikami. Przed laty gośćmi Biblioteki byli twórcy z krajów ówczesnej Europy: Czechosłowacji, Bułgarii, Jugosławii i państw byłego Związku Radzieckiego. 7 października spotkali się, z młodzieżą szkół średnich, poeci z Rosji, Litwy i Austrii, mówiący po polsku. Ekaterina Wladimirovna Polianskaja (ur. w 1967 w Leningradzie) poetka, tłumaczka poezji polskiej i serbskiej. Ukończyła tamtejszy Uniwersytet Medyczny im. I.P.Pawłowa, jest lekarzem, specjalistą w zakresie ortopedii urazowej. Debiutowała w 1998 r., na łamach miesięcznika „Newa” i publikowała wiersze w wielu rosyjskich gazetach i czasopismach. Wydała cztery tomy poetyckie: „Dzwoneczki” (1998), „ Niewybielona nić życia” ( 2001), „Geometria wolności” (2004) i „Sprzeciw” (2007). Laureatka konkursu „Lira Puszkina”, (Nowy Jork, 2001) oraz konkursu im. N. Gumiliowa (2004). Została uhonorowana dwiema prestiżowymi nagrodami literackimi: im. A. Achmatowej (2005) i Ogólnorosyjską Nagrodą im. M.J.Lermontowa (2009). Michał Bukowski (ur. w 1949 r. w Poznaniu) poeta, prozaik, recenzent, tłumacz z języka rosyjskiego, niemieckiego i słowackiego. Lektor języka polskiego i wykładowca akademicki. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu i International Marketing Institute w Cambridge - specjalista handlu międzynarodowego i marketingu. Debiutował w 1996 r. tomikiem „Wiersze”. Ponadto jest autorem książek poetyckich: „Serdeczność obłoków” (1998) oraz „są takie miejsca” (2005). Autor ponad stu publikacji w prasie krajowej i zagranicznej (także w tłumaczeniu na niemiecki, czeski i węgierski), a także w antologiach. Uczestnik krajowych i międzynarodowych konferencji i spotkań literackich. Jego wiersze były tłumaczone na język czeski i niemiecki. Wojciech Piotrowicz (ur. w 1940 r. w zaścianku Obiejucie rejonu święciańskiego na Litwie) poeta, prozaik, dziennikarz, tłumacz poezji litewskiej, ukraińskiej i starobiałoruskiej na język polski. Znawca i miłośnik przeszłości Wilna. Studiował w Instytucie Nauczycielskim w Nowej Wilejce i na Uniwersytecie Wileńskim. Z zawodu matematyk. Debiut prasowy w 1960 r. na łamach „Czerwonego Sztandaru” (dzisiejszy „Kurier Wileński”), z którym był związany w latach 1981 – 1983. W 1992 r., w Warszawie, ukazał się jego debiutancki tomik „Nec mergitur” (nie utonie, nie zaginie), a kolejny, „Nad zgiełk”, w 1998 r. Jego wiersze w języku litewskim i polskim, a także tłumaczenia, znajdują się w antologiach poezji: „Sponad Wilii cichych fal” (1985), „Współczesna polska poezja Wileńszczyzny” (1986), „Pamięć. Wiersze poetów litewskich” (1995) oraz „Barwy i dygresje” (2002). Autor dwóch tomów gawęd wileńskich z 1998 r.: „Igła i spowiedź” i „Podzwonne sośnie”, oraz książki „ Jerzy Orda. Wilnianin z wyboru” (1999), poświęconej sylwetce znanego pilota wycieczek po Wilnie. W 1983 r. został redaktorem audycji polskojęzycznych w Państwowym Komitecie do spraw Radia i Telewizji. Był członkiem słynnego zespołu śpiewaczego „Wilia” , współpracował także z polskim teatrem amatorskim. Mieszka w Wilnie. Następna
Pdf Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
|
2024 /05 /09Zdjęć: 39
|
|